- drewnieć
- drewnieć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIa, drewniećeję, drewniećeje, drewniećniał, drewniećnieli {{/stl_8}}– zdrewnieć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIa {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o tkankach roślinnych: tracić miękkość, nabierać cech drewna; stawać się drewnem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Młode pędy bzu szybko drewnieją. Tkanki rośliny zdrewniały. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stawać się sztywnym, drętwym, nieruchomym (jak drewno) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Komuś zdrewniały nogi po forsownym marszu. Drewniejące z przepracowania ręce. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.